Υπάρχουν διάφοροι τύποι φερριτών, οι οποίοι έχουν διαφορετικές ιδιότητες ανάλογα με τη χημική τους σύνθεση και τη δομή τους. Ακολουθούν μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τύπους φερριτών:
1. Μαλακοί φερρίτες: Οι μαλακοί φερρίτες αποτελούνται κυρίως από οξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) και έχουν υψηλή μαγνητική διαπερατότητα. Χρησιμοποιούνται συχνά σε πυρήνες μετασχηματιστών και πηνίων, καθώς οδηγούν καλά τα μαγνητικά πεδία και μπορούν να επιτύχουν υψηλές πυκνότητες μαγνήτισης.
2. Σκληροί φερρίτες: Οι σκληροί φερρίτες, γνωστοί και ως μόνιμοι μαγνήτες, αποτελούνται από μείγμα οξειδίου του σιδήρου και άλλων οξειδίων μετάλλων, όπως στρόντιο (Sr), βάριο (Ba) ή κοβάλτιο (Co). Έχουν υψηλή ένταση καταναγκαστικού πεδίου, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να διατηρήσουν ισχυρή μαγνήτιση. Οι σκληροί φερρίτες χρησιμοποιούνται σε διάφορες εφαρμογές, όπως ηχεία, κινητήρες, γεννήτριες και μαγνητικοί διακόπτες.
3. Φερρίτες μαγνησίου-ψευδαργύρου: Οι φερρίτες μαγνησίου-ψευδαργύρου αποτελούνται από μείγμα οξειδίου του σιδήρου, οξειδίου του μαγνησίου (MgO) και οξειδίου του ψευδαργύρου (ZnO). Έχουν υψηλή ηλεκτρική αντίσταση και χρησιμοποιούνται συχνά σε εφαρμογές υψηλών συχνοτήτων, όπως θωρακίσεις και φίλτρα.
4. Φερρίτες νικελίου-ψευδαργύρου: Οι φερρίτες νικελίου-ψευδαργύρου αποτελούνται από μείγμα οξειδίου του σιδήρου, οξειδίου του νικελίου (NiO) και οξειδίου του ψευδαργύρου. Έχουν υψηλή διαπερατότητα και καλή ηλεκτρική αγωγιμότητα. Αυτοί οι φερρίτες χρησιμοποιούνται συχνά σε μετασχηματιστές και κυκλώματα υψηλών συχνοτήτων.
Οι διαφορές μεταξύ των διαφόρων φερριτών έγκεινται κυρίως στις μαγνητικές τους ιδιότητες, στην ηλεκτρική τους αγωγιμότητα, στην αντοχή τους σε υψηλές θερμοκρασίες και στο κόστος. Οι συγκεκριμένοι τύποι φερριτών επιλέγονται ανάλογα με την περιοχή εφαρμογής και τις επιθυμητές ιδιότητες.