Transistör, elektrik sinyallerini yükseltebilen veya değiştirebilen elektronik bir bileşendir. Alternatif olarak azot ve fosfor ile katkılı üç kat yarı iletken malzemeden oluşur.
Bu katmanlara yayıcılar, tabanlar ve toplayıcılar denir. Yayıcı ağır n katkılı, baz hafif p katkılı ve toplayıcı ağır p katkılı. İki tip transistör vardır: bipolar transistörler (NPN veya PNP) ve alan etkili transistörler (FET).
Transistörün işlevi, akımı küçük bir kontrol voltajı ile kontrol etme prensibine dayanır. Bipolar transistörler söz konusu olduğunda, yayıcı ve toplayıcı arasındaki akım taban akımı tarafından kontrol edilir. Tabana küçük bir akım akarsa, yayıcıdan toplayıcıya daha büyük bir akım akması mümkündür. Bu etkiye akım amplifikasyonunun transistör özelliği denir.
Elektronik devrelerde, transistörler amplifikatörler ve anahtarlar olarak önemli bir rol oynar. Bir amplifikatör olarak, devrede daha fazla işlem için ses sinyalleri gibi zayıf elektrik sinyallerini yükseltebilir. Transistör aktif modda çalışır ve bu modda amplifikatör görevi görür.
Bir anahtar olarak, transistör devredeki akımı kontrol edebilir. Doygunluk modunda, transistör voltajı kontrol ederek açık duruma girer, böylece yayıcı ve toplayıcı arasında bir akım akar. Diğer yandan, engelleme modunda, transistör kontrol voltajı ile engelleme durumuna getirilir, böylece akım akışı engellenir.
Bu nedenle, transistörler amplifikatörler, sinyal işleme devreleri, osilatörler veya dijital devreler gibi karmaşık devreler uygulayabilir. Elektroniğin vazgeçilmez bir parçasıdır ve modern elektronik ekipmanların geliştirilmesini mümkün kılar.