Een autotransformator, ook wel autotransformator genoemd, is een transformator die wordt gebruikt om de spanning van een elektrische stroom te verlagen of te verhogen. In tegenstelling tot een conventionele transformator bestaat een autotransformator uit slechts één wikkeling, die zowel als primaire als secundaire wikkeling fungeert.
De werking van een autotransformator is gebaseerd op het principe van elektromagnetische inductie. Wanneer een wisselstroom door de wikkeling stroomt, genereert deze een magnetisch veld dat over de ijzeren kern van de transformator wordt verdeeld. Dit magnetische veld induceert een spanning in de wikkeling die evenredig is met het aantal windingen.
Een spaartransformator kan worden gebruikt om de spanning te verhogen of te verlagen, afhankelijk van hoe de wikkeling is aangesloten. Als de verbinding op één punt van de wikkeling wordt gemaakt, wordt de spanning verlaagd, terwijl een verbinding op een ander punt resulteert in een verhoogde spanning.
Het voordeel van een autotransformator is zijn efficiëntie en lage gewicht in vergelijking met conventionele transformatoren. Het nadeel is echter dat er geen galvanische scheiding is tussen de primaire en secundaire zijde, waardoor de elektrische leidingen verbonden blijven en er een zeker veiligheidsrisico is.